Yeni enerji nedir?

Bu yazıyı yazmak için klavyenin başına oturdum, zihnim diyordu ki, “bu yazıyı web sitene koyacaksın, şöyle afilli kelimeler bulmalısın, az çok bir edebi değer taşımalı, daha pek çok şey söylüyordu zihnim, hani derler ya anlatmaya kalksam uzun hikaye, ama ortaya hiçbirşey çıkmıyordu, öyle anlamsız boş bakışlarla ben ekrana ekran bana bakıp duruyordu. Sonra….durdum…biraz nefes aldım, ve hadi şule, boşver zihnin hesap yapmalarının ötesine geç, felsefenin, şeyleri itip kakmanın ötesine geç, yeni enerjide bu demek değil mi? İçinden geçenleri ve basit olanı yaz, basitce…yeni enerji basitlik demek…tüm ikilikleri bir etmek, iyinin ve kötünün bir olduğunu, doğrunun ve yanlışın bir olduğunu, oranın ve buranın bir olduğunu, dünyanın ve perdenin öbür yanının bir olduğunu, tanrının ve senin bir olduğunu artık bilmek, ve tüm yaşanan ikili kutbiyetli bu şeylerin bir deneyim olduğunu bilmek…yuvadan ayrılış illüzyonundan bu yana içinde olmaya alıştığımız oynamaya alıştığımız dualite enerjisinin ötesine genişlemek…dualite bir’lik olduğumuz yuva dediğimiz kaynak dediğimiz halden, bireyselliğimize geçişimizle varoldu. Bir’likten bireyselliğe geçerken ilk enerji ortaya çıktı, benlik…ve artık bir’lik olan bizler, bir’liğin bireysel ifadeleri olarak formdaydık. Ve her birimiz bir’liğin formdaki ifadeleri olarak ifadelerde bulunduk şimdi anına değin…artık yansımalar vardı, ve her birimiz diğer yansıması olan parçasında kendini gördü…sevdiğimiz yansımaları kabul ettik, sevmediğimiz yansımaları reddettik. Oysa hepsi bizdik, biz tümolan aynı bir’liğin bireysel yansımalarıyız, reddettiğimiz o parçalar bizden başkası, bizim yansımamızdan başkası değildi ki…ve dualitenin tüm oyunlarını oynadık, ışık olduk, karanlık olduk, iyi olduk, kötü olduk, doğru olduk yanlış olduk…ve gün geldi, bazılarımız yavaş yavaş içimizde birşeyler hissetmeye başladık. Kim olduğumuzu sorgulamaya, bu dünyada bulunuş nedenimizi sormaya, ve gözümüzle gördüğümüzün ötesinde bir şeyler olduğunu hissetmeye başladık. Bize anlatılan ve gördüğümüz dünyadan öte bir şeylerin olduğunu hissetmeye…Başlangıçta belki çok da farkında değildik ama uyanıyorduk, ruhumuzda derin bir şeyler hissediyorduk…ve yavaş yavaş dualiteyi anlamaya başladık, ikilerin aslında bir olduğunu anlamaya başladık…Hergeçen gün içimizde illüzyon daha çok parçalanmaya başladı. Daha çok uyandıkça tanrının, kaynağın bizden ayrı olmadığını ve daima bir olduğunu bildik, ve saf sevginin unsurlarını…saf ve koşulsuz sevginin…tanrı her yerdeydi, her yerdeydi ama neredeydi? Tanrıyla, yuvayla bir olma özlemiyle heryerde aradıktan sonra , aramaktan yorgun düşmüş ve çaresiz kendimize döndük, ve kalbimizde bulduk yuvayı…yuva bizdik…Ve tanrının gözleriyle görmeye tanrının sevgisiyle sevmeye başladık. Tüm oyunları oynarken bir an olsun müdahale etti mi tanrı bize? En kanlı savaşlar sürerken, kardeş kardeşi öldürürken, ana evladını acımasızca hırpalarken, baba oğlunu tekme tokat döverken, dünyada en kanlı cinayetler işlenirken…tanrı bir an olsun müdahale etti mi? Sadece deneyimledi, formda olan parçalarıyla, deneyimledi…tüm oyunları oynamamıza izin verdi…bizler dualitik algımızla bir şeylerin doğru bir şeylerin de yanlış olduğunu sandık hep…oysa sadece deneyim vardı…sadece deneyim, ve seçimler…Yeni enerji dualitenin ötesine genişlemektir…saf sevgi bilincinden bakmak, ve her şeyin ve herkesin olmak istediğini gibi olma seçimine saygı göstermektir…dualite titreşimseldir, ikili çalışır, bir o yana bir bu yana hareket eden enerjidir, çift yönlü çalışır…siz bir başka varlığın yaşamına müdahale ederseniz, bir başkası da size müdahale eder…bu dualitedir, dualite çözüm arar, çünkü sorunun varolduğuna inanır, ve sorun varsa çözümde vardır…siz sorununuz olduğu her anı tespit ettiğinizde, bir sorunum var dediğinizde dualite enerjisiyle çalışıyorsunuzdur, ve sorunu çözmek için tüm enerjinizi buraya harcarsınız, şimdiye kadar böyle olmadı mı? Ve o sorunu enerjiniz bitmiş, kendinizi tükenmiş hisserek belki çözersiniz, ve ne olur, yeni bir sorunla yine karşı karşıya kalırsınız…Dualite böyle işleyen bir enerjidir, ağırdır, yavaş hareket eder,dualitede kendinizi ağır hissedersiniz, sorunlar denizinde küçücük teknesiyle çözüm arayan bir fırtınanın ortasında yapayalnız hissedersiniz, ve dalgaların biri biter biri başlar…yeni enerji kutupsal değildir, o dört bir yana genişler, genişler…seçimlere saygı duyar, tüm varlıkların varoluş şekline saygı duyar, hiçbir varlığı öyle yada böyle düşünmeye ikna etmez, sadece varolur, varolmakdan memnundur. Kendi varoluşunun başkalarıyla etkileşim içinde olduğunun bilişi içindedir, ancak varoluşunun kaynağı kendisidir…dualitik titreşimlerin ötesine geçtiği için, gelgitlerin, bir gün kendini iyi hissedip, ertesi gün ıstırap içinde acı çekmenin ötesindedir. ve şu an dünyaya yeni enerji hergeçen gün daha fazla akmakta, ve dualiteyi, illüzyonu daha fazla parçalamaktadır. Ve bunları içinizde, gelgitlerin artışı, zamanın hızlanışı, derin bir yalnızlık hissi, içine hiçbirşeyi dolduramadığınız bir boşluk, yaşamın anlamını yitirdiği hissi, ne olduğunu bilmediğiniz bir şeyler olacakmış hissi, huzursuzluk …olarak hissedebilirsiniz. Ve size neler olduğunu anlayamadığınız bir noktada kendinizi bulabilirsiniz. Kalbinizde bunlar yankı buluyorsa bilin ki yalnız değilsiniz…Birçokları gibi dualitenin ötesine, yeni enerjiye genişlemek üzeresiniz…
şule devekaya