Sevgili aile,
Bugün 22 Nisan…ve bugün Dünya Günü…1969 yılında John McConnell tarafından Unesco konferansında gündeme taşındığından bu yana kutlanıyor…Terra’nın/Dünya’nın bizi bedenleyen muhteşem lady gaia’nın güzelliğini korumak için dünya bugün neler yapabileceğini konuşuyor…
Dünyada yaşayan varlıklar, bugün, 22 Nisan Dünya gününde bu güzel gezegendeki küresel iklim değişikliklerini, ozon tabakasında meydana gelmiş sorunlara nasıl çözüm bulunabileceğini, enerjideki sıkıntıları konuşuyor…kısaca dünyanın şu an içinden geçtiği değişimlere bakıyor, dünya insanı kendisiyle yüzleşiyor…dünya insanı sorumluluğunu alıyor…
Ve biz kendimizle yüzleşiyoruz yolculuğumuzda, realitemizin tüm sorumluluğunu almayı hatırlıyoruz gün be gün, an be an…
Biz bugün birlikte, Dünya gününde dünyaya bir armağan sunabiliriz birlikte…sevgiyle toplanmış Kryon grubun dünyada bedenlenmiş üyeleri olarak…
Saf sevginin ne olduğunu hatırlayarak sunabiliriz bu potansiyeli dünyaya…saf sevgi sessizdir, gündemi yoktur…saf sevgi değiştirmeye çalışmaz, her şeyi ve herkesi olduğu gibi, ve varolduğu gibi sever ve varoluşunu onurlandırır. Saf sevgi/kaynak/yuva/birlik …adına ne demek isterseniz iyi yada kötü olarak yargılamaz, onun için sadece deneyim vardır. Tüm deneyimlere izin verir, birine iyi demediği için, diğerine de kötü demez, yargı yoktur…deneyim vardır…işte bu yüzden saf sevgi/kaynak, bizim ait olduğumuz, ondan varolduğumuz, bireysel ifadeleri olduğumuz BİR’lik; dünyadaki tüm deneyimlere kabul vermiştir…Dünyada güzellik dediğimiz şeylere, barışa, ve dünyada kötülük dediğimiz şeylere yani savaşa…Çünkü kaynak/yuva ışık ve karanlığın bir enerjinin iki kutbu olduğunu bilir…Ve her türlü deneyime kabul verebilmek bir varlığın öz’üne, kaynak sevgisine, saf sevgiye dönmesidir…işte bu yuvadır…işte bu sevgi bilinç hali aradığınız yuvadır…
Dünyamızdan yansıyan neyse bizim içsel hislerimizin yansımalarıdır, hepimizin bildiği gibi…
Bu basit ve temel spritüel fizikten yola çıkarak belki şu an dünyadaki deneyimlenen tüm oyunlara kaynağın gözünden bakabiliriz…
Ve sonra dönüp kendi dünyamıza bakabiliriz; dünyadaki savaşın acımasız olduğunu mu düşünüyorsunuz, insanların birbirlerini öldürmelerinin, kan dökmenin…
İçimize bakalım mı? En sevdiklerimizle savaşımız bitti mi? Yoksa bir ışıkişçisi olduğumuz için, onların okumadığı spritüel kitapları okuduğumuz ve sevgi bilinci hakkında duyduklarımız, bildiklerimizden yola çıkarak şimdi de ışığın savaşcısı mı olduk?
Savaş; iki tarafın haklı olduğu savıyla birbirlerine karşı üstünlük sağlamak için saldırıya geçmesi değil midir? Şimdi kendi YUVA’larımıza bakalım mı? Savaş alanı gibi mi? Eşimizle, çocuklarımızla, ailelerimizle nasıl savaşıyoruz? Ne tür silahlarla vuruyoruz kalplerini? Aldıkları darbelerle yaşlı gözlerine baktığımızda yüreğimiz biraz acıyor mu? Onları kendi istediğimiz doğrultuda her manüple edişimizin bir savaş olduğunun farkında mıyız? Dudaklarımızdan dökülen her acımasız sözün bir silah olduğunun farkında mıyız?
Ve daha önemlisi içimizdeki bu savaş bitmeden dış realitemizdeki savaşın bitmeyeceğinin farkında mıyız?
Kryon aile…Manyetiklerle çalışan üstadlar…Şimdi hatırlamak için izin verebiliriz…Manyetikler; her birimiz saf sevgiye adım attığımız her an değişir…Sizler manyetiklerle çalışanlarsınız…Dünyada olan bitene üzülerek çalışmaz bir manyetik üstad, dünyadaki bir yere uzaktan sevgi göndererek çalışmanın ötesine geçmiştir bilinci…dünyanın herhangibir savaş bölgesine sevgi gönderirken, kende deneyiminde hala savaşıyorsa bunun paradoksunun farkına varır...
Bir manyetik üstad, kendi realitesinde bırakır savaşı, kendi içinde bırakır savaşı…dünyaya en büyük armağanı böyle vereceğini bilir…
Manyetik üstadlar…Kendi içlerinde geçtikleri her dönüşümle manyetikleri değiştiren, dünyaya sevginin potansiyellerini sunan üstadlar…
Bugün 22 Nisan Dünya Günü…Gelin birlikte bu güzel gezegene Terra’ya bir armağan verelim…
Bugün dünyadaki savaşın bitmesi için niyet etmeyelim, ışık göndermeyelim, sadece kendi içimize tutalım o ışığı…
Bugün en büyük savaşlarımızı bırakalım, dünyadaki savaşın bitmesi için…
Bugün eşlerimizle savaşı bırakalım, dünyadaki savaşın bitmesi için…
Bugün çocuklarımızla savaşı bırakalım, dünyadaki savaşın bitmesi için…
Bugün ailemizle savaşı bırakalım, dünyadaki savaşın bitmesi için...
Hatırlayalım... bugün hepimizin AİLE olduğunu hatırlayalım…
Bugün içimizde bitmeyen bir şeyin dışsal realiteden yansıyacağını hatırlayalım…
İçimizde ki savaş bitmeden, dünyaya barışın gelmeyeceğini…hatırlayalım…
Bugün BİR olduğumuzu hatırlayalım…
ve öyledir…
Sonsuz sevgilerimle…
sule devekaya
Bugün 22 Nisan…ve bugün Dünya Günü…1969 yılında John McConnell tarafından Unesco konferansında gündeme taşındığından bu yana kutlanıyor…Terra’nın/Dünya’nın bizi bedenleyen muhteşem lady gaia’nın güzelliğini korumak için dünya bugün neler yapabileceğini konuşuyor…
Dünyada yaşayan varlıklar, bugün, 22 Nisan Dünya gününde bu güzel gezegendeki küresel iklim değişikliklerini, ozon tabakasında meydana gelmiş sorunlara nasıl çözüm bulunabileceğini, enerjideki sıkıntıları konuşuyor…kısaca dünyanın şu an içinden geçtiği değişimlere bakıyor, dünya insanı kendisiyle yüzleşiyor…dünya insanı sorumluluğunu alıyor…
Ve biz kendimizle yüzleşiyoruz yolculuğumuzda, realitemizin tüm sorumluluğunu almayı hatırlıyoruz gün be gün, an be an…
Biz bugün birlikte, Dünya gününde dünyaya bir armağan sunabiliriz birlikte…sevgiyle toplanmış Kryon grubun dünyada bedenlenmiş üyeleri olarak…
Saf sevginin ne olduğunu hatırlayarak sunabiliriz bu potansiyeli dünyaya…saf sevgi sessizdir, gündemi yoktur…saf sevgi değiştirmeye çalışmaz, her şeyi ve herkesi olduğu gibi, ve varolduğu gibi sever ve varoluşunu onurlandırır. Saf sevgi/kaynak/yuva/birlik …adına ne demek isterseniz iyi yada kötü olarak yargılamaz, onun için sadece deneyim vardır. Tüm deneyimlere izin verir, birine iyi demediği için, diğerine de kötü demez, yargı yoktur…deneyim vardır…işte bu yüzden saf sevgi/kaynak, bizim ait olduğumuz, ondan varolduğumuz, bireysel ifadeleri olduğumuz BİR’lik; dünyadaki tüm deneyimlere kabul vermiştir…Dünyada güzellik dediğimiz şeylere, barışa, ve dünyada kötülük dediğimiz şeylere yani savaşa…Çünkü kaynak/yuva ışık ve karanlığın bir enerjinin iki kutbu olduğunu bilir…Ve her türlü deneyime kabul verebilmek bir varlığın öz’üne, kaynak sevgisine, saf sevgiye dönmesidir…işte bu yuvadır…işte bu sevgi bilinç hali aradığınız yuvadır…
Dünyamızdan yansıyan neyse bizim içsel hislerimizin yansımalarıdır, hepimizin bildiği gibi…
Bu basit ve temel spritüel fizikten yola çıkarak belki şu an dünyadaki deneyimlenen tüm oyunlara kaynağın gözünden bakabiliriz…
Ve sonra dönüp kendi dünyamıza bakabiliriz; dünyadaki savaşın acımasız olduğunu mu düşünüyorsunuz, insanların birbirlerini öldürmelerinin, kan dökmenin…
İçimize bakalım mı? En sevdiklerimizle savaşımız bitti mi? Yoksa bir ışıkişçisi olduğumuz için, onların okumadığı spritüel kitapları okuduğumuz ve sevgi bilinci hakkında duyduklarımız, bildiklerimizden yola çıkarak şimdi de ışığın savaşcısı mı olduk?
Savaş; iki tarafın haklı olduğu savıyla birbirlerine karşı üstünlük sağlamak için saldırıya geçmesi değil midir? Şimdi kendi YUVA’larımıza bakalım mı? Savaş alanı gibi mi? Eşimizle, çocuklarımızla, ailelerimizle nasıl savaşıyoruz? Ne tür silahlarla vuruyoruz kalplerini? Aldıkları darbelerle yaşlı gözlerine baktığımızda yüreğimiz biraz acıyor mu? Onları kendi istediğimiz doğrultuda her manüple edişimizin bir savaş olduğunun farkında mıyız? Dudaklarımızdan dökülen her acımasız sözün bir silah olduğunun farkında mıyız?
Ve daha önemlisi içimizdeki bu savaş bitmeden dış realitemizdeki savaşın bitmeyeceğinin farkında mıyız?
Kryon aile…Manyetiklerle çalışan üstadlar…Şimdi hatırlamak için izin verebiliriz…Manyetikler; her birimiz saf sevgiye adım attığımız her an değişir…Sizler manyetiklerle çalışanlarsınız…Dünyada olan bitene üzülerek çalışmaz bir manyetik üstad, dünyadaki bir yere uzaktan sevgi göndererek çalışmanın ötesine geçmiştir bilinci…dünyanın herhangibir savaş bölgesine sevgi gönderirken, kende deneyiminde hala savaşıyorsa bunun paradoksunun farkına varır...
Bir manyetik üstad, kendi realitesinde bırakır savaşı, kendi içinde bırakır savaşı…dünyaya en büyük armağanı böyle vereceğini bilir…
Manyetik üstadlar…Kendi içlerinde geçtikleri her dönüşümle manyetikleri değiştiren, dünyaya sevginin potansiyellerini sunan üstadlar…
Bugün 22 Nisan Dünya Günü…Gelin birlikte bu güzel gezegene Terra’ya bir armağan verelim…
Bugün dünyadaki savaşın bitmesi için niyet etmeyelim, ışık göndermeyelim, sadece kendi içimize tutalım o ışığı…
Bugün en büyük savaşlarımızı bırakalım, dünyadaki savaşın bitmesi için…
Bugün eşlerimizle savaşı bırakalım, dünyadaki savaşın bitmesi için…
Bugün çocuklarımızla savaşı bırakalım, dünyadaki savaşın bitmesi için…
Bugün ailemizle savaşı bırakalım, dünyadaki savaşın bitmesi için...
Hatırlayalım... bugün hepimizin AİLE olduğunu hatırlayalım…
Bugün içimizde bitmeyen bir şeyin dışsal realiteden yansıyacağını hatırlayalım…
İçimizde ki savaş bitmeden, dünyaya barışın gelmeyeceğini…hatırlayalım…
Bugün BİR olduğumuzu hatırlayalım…
ve öyledir…
Sonsuz sevgilerimle…
sule devekaya
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder