bugün kızımızı gezdirmek için bir alışveriş merkezine gittik. yılbaşının yaklaşması sebebiyle olsa gerek heryerde eğlencenin hatırlandığı etkinlikler hakim, orada da öyleydi. bir çok masal ve çizgi film kahramanı kostümlerin içinde karşımızdaydı. koridorlarda pamuk prensesle karşılaştık. yürüyen merdivenlerden süperman ve örümcek adamla birlikte indik. bir korsan garfield'ın koluna girmişti ve ikisi laflayarak yürüyorlardı. bir başka bölümde küçük bir orkestra farklı melodiler çalıyordu ve çocuklar ortada dansediyordu. bir noktaya kadar herkes gibi benim içinde çok keyifli bir görsel şölen sunuyorlardı, ve gerçekten izleyen herkese içlerindeki çocuğu hatırlatıyorlardı. tam çıkmak üzereydik ki karşıdan bir tanesinin arı maya kıyafeti ile zıplaya hoplaya geldiğini gördüm. kostümün içinde genç bir kadın vardı, kollarını iki yana açmış "arı, vız, vız,vız" şarkısını yüksek sesle söylüyor, ve dansederek, dönerek yürüyor, çocuklara dokunuyordu...ama en önemlisi kendini o an özgürce, ama gerçekten özgürce ifade ediyordu. etrafında kimsenin ne düşündüğünü umursamıyordu. ve onun kendini bu kadar özgürce ifade edebilmesinin tek sebebi, giymiş olduğu köstümdü. o eğlenceli bir kostümün içine girmişti ve o olmuştu. bizlerinde yaşamlara doğarken yaptığımız gibi....dünya deneyimine doğmadan yaşamak istediğimiz yaşaman potansiyellerini oluştururuz, ve bir enerji potansiyeli yaratırız, arı maya, pamuk prenses, süperman kostümleri gibi...ve sonra o enerji formunun içine gireriz ve o oluruz. ve kendimizi sadece o sanmaya başlarız. oysa ki değilizdir. arı maya kostümünü giymiş olan genç kadın, üzerinde bir döpyesle hoplayıp zıplayıp şarkı söylermiydi? :))emimin hayır, eğer üzerine bir döpyes giymiş olsaydı da son derece ciddi bir kadın havasına girecekti. siz nasıl giyinirsiniz? hep aynı tarz aynı giysiler mi? eğer öyleyse tek bir gerçekliğe takılıp kalmanız çok olası. çok boyutlu doğamızı hatırladığımız, ve boyutlararası parçalarımıza genişlediğimiz bu muhteşem zamanlarda tüm parçalarımızı birleştirdiğimiz bu muhteşem zamanlarda genişlemek için rol yapmanızı kendi deneyimimden de yola çıkarak içtenlikle öneririm. adamus'un hep hatırlattığı rol yapmak...çünkü tek bir gerçekliğe sıkısıp kalmadığınızı, birçok potansiyele sahip olduğunuzu ve veçhelerinizle oyun oynayabileceğinizi anlamanıza çok yardımcı oluyor. sadece giymiş olduğunuz kıyafetlerde bile değişiklik yapsanız ne çok şeyin değişeceğini deneyin. belki hep aynı kişi olmaktan artık sıkılmışsınızdır, aynı şeyleri düşünmekten, aynı şekilde davranmaktan, aynı şeylere öfkelenmekten aynı şeylerden mutlu olmaktan sıkılmışsınızdır...hatta aynı spritüel sözcüklerden, davranışlardan... içinizde ki bir parçabelki gitgide daha yüksek sesle başka bir şey olmalı diyordur...hatta içinizdeki bir parça realitemin yaratıcısı olduğunu kavramsal olarak bilmek değil, bunu her AN yaşamak istiyorum diyordur...içlerinde bu sesi duyanlara söylemek istedim bende sözlerimi :) farklı sizleri oyun alanına alın...insan veçhe bunu meydan okuyucu bulacaktır, ama siz, "şimdi anında deneyimleyen bilinç olan SİZ" bunu çok özgürleştirici bulacaksınız...içinizdeki oyuncul parça bunu çok sevecek...
sonsuz sevgilerimle,
sule devekaya
Bir açıklama ekle
bugün kızımızı gezdirmek için bir alışveriş merkezine gittik. yılbaşının yaklaşması sebebiyle olsa gerek heryerde eğlencenin hatırlandığı etkinlikler hakim, orada da öyleydi. bir çok masal ve çizgi film kahramanı kostümlerin içinde karşımızdaydı. koridorlarda pamuk prensesle karşılaştık. yürüyen merdivenlerden süperman ve örümcek adamla birlikte indik. bir korsan garfield'ın koluna girmişti ve ikisi laflayarak yürüyorlardı. bir başka bölümde küçük bir orkestra farklı melodiler çalıyordu ve çocuklar ortada dansediyordu. bir noktaya kadar herkes gibi benim içinde çok keyifli bir görsel şölen sunuyorlardı, ve gerçekten izleyen herkese içlerindeki çocuğu hatırlatıyorlardı. tam çıkmak üzereydik ki karşıdan bir tanesinin arı maya kıyafeti ile zıplaya hoplaya geldiğini gördüm. kostümün içinde genç bir kadın vardı, kollarını iki yana açmış "arı, vız, vız,vız" şarkısını yüksek sesle söylüyor, ve dansederek, dönerek yürüyor, çocuklara dokunuyordu...ama en önemlisi kendini o an özgürce, ama gerçekten özgürce ifade ediyordu. etrafında kimsenin ne düşündüğünü umursamıyordu. ve onun kendini bu kadar özgürce ifade edebilmesinin tek sebebi, giymiş olduğu köstümdü. o eğlenceli bir kostümün içine girmişti ve o olmuştu. bizlerinde yaşamlara doğarken yaptığımız gibi....dünya deneyimine doğmadan yaşamak istediğimiz yaşaman potansiyellerini oluştururuz, ve bir enerji potansiyeli yaratırız, arı maya, pamuk prenses, süperman kostümleri gibi...ve sonra o enerji formunun içine gireriz ve o oluruz. ve kendimizi sadece o sanmaya başlarız. oysa ki değilizdir. arı maya kostümünü giymiş olan genç kadın, üzerinde bir döpyesle hoplayıp zıplayıp şarkı söylermiydi? :))emimin hayır, eğer üzerine bir döpyes giymiş olsaydı da son derece ciddi bir kadın havasına girecekti. siz nasıl giyinirsiniz? hep aynı tarz aynı giysiler mi? eğer öyleyse tek bir gerçekliğe takılıp kalmanız çok olası. çok boyutlu doğamızı hatırladığımız, ve boyutlararası parçalarımıza genişlediğimiz bu muhteşem zamanlarda tüm parçalarımızı birleştirdiğimiz bu muhteşem zamanlarda genişlemek için rol yapmanızı kendi deneyimimden de yola çıkarak içtenlikle öneririm. adamus'un hep hatırlattığı rol yapmak...çünkü tek bir gerçekliğe sıkısıp kalmadığınızı, birçok potansiyele sahip olduğunuzu ve veçhelerinizle oyun oynayabileceğinizi anlamanıza çok yardımcı oluyor. sadece giymiş olduğunuz kıyafetlerde bile değişiklik yapsanız ne çok şeyin değişeceğini deneyin. belki hep aynı kişi olmaktan artık sıkılmışsınızdır, aynı şeyleri düşünmekten, aynı şekilde davranmaktan, aynı şeylere öfkelenmekten aynı şeylerden mutlu olmaktan sıkılmışsınızdır...hatta aynı spritüel sözcüklerden, davranışlardan... içinizde ki bir parçabelki gitgide daha yüksek sesle başka bir şey olmalı diyordur...hatta içinizdeki bir parça realitemin yaratıcısı olduğunu kavramsal olarak bilmek değil, bunu her AN yaşamak istiyorum diyordur...içlerinde bu sesi duyanlara söylemek istedim bende sözlerimi :) farklı sizleri oyun alanına alın...insan veçhe bunu meydan okuyucu bulacaktır, ama siz, "şimdi anında deneyimleyen bilinç olan SİZ" bunu çok özgürleştirici bulacaksınız...içinizdeki oyuncul parça bunu çok sevecek...
sonsuz sevgilerimle,
sule devekaya
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder