kendimle bulusurken yalniz olmadigimi hatirlatan her varliga sonsuz tesekkurlerimle...
Gecenin karanlığında sessizce bir yürek direniyordu içinin fırtınalarına,
ve birgün yalnız ve sessiz ve yıllarca süren isyanı sese dönüştü
hıçkırıklarla yaşamı haykırdı
sonucunu, nedenini ve niçinini sorgulamadan
An'da öylesine kalakaldı
Bomboştu...
Kaybolmuş benliğinin içinden kendini doğurdu
kimse duymadan...
Ve sessiz sesine taa uzaklardan bir sevgi fısıltısı geldi,
Ben'de varım,
Buradayım,
YALNIZ DEĞİLSİN
ve kendi yolunda yalnizligini hisseden har kalbe, yalniz degiliz :)
ve öyleydi, ve öyledir, ve öyle olacak...
sule devekaya
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder